اِحیایِ روان اِحیایِ زندگی
با سلام و درود بر شما خوانندگان این صفحه،برای شما ثانیه هایی سرشار از شادی آرزومندم.شما را به مطالعه ی ادامه ی مطالب جلب می کنم.
همین طور برای مشاهده ی توضیحات در قالب ویدئو می توانید از قسمت پایین استفاده بفرمایید.
دقت کردید که قبل از اینکه فردی یا حتی برای خودمون هم پیش اومده اینکه زمانی که به شخصی علاقه مند می شویم،به آن شخص محبت و علاقه و درواقع عشق زیادی به او نشان می دهیم.اما چه عللی هست که این زیاد بودن میزان توجه و عشق رو قبل از ازدواج و همیطور را نشان می دهد و علل کاهش عشق و توجه در زندگی مشترک،بعد گذشت مدت زمانی چیست؟ در ادامه ی مطالب به بررسی این موارد هم در زمینه ی هورمون ها و هم در زمینه ی بعد شناختی افراد می پردازیم.
ابتدا به جهت هورومون ها که یکی از علل اصلی در میزان و شدت علاقه در قبل از ازدواج می باشد بررسی می کنیم.هورمونها، به عنوان پیامرسانهای شیمیایی بدن، در شکلگیری و تنظیم طیف گستردهای از احساسات، از جمله عشق، نقشی اساسی دارند.
دوپامین: این هورمون به عنوان “هورمون پاداش” شناخته میشود و در مراحل اولیه عشق و ایجاد احساس دلبستگی و اشتیاق نقش دارد.زمانی که شما شخصی را می بینید و در واقع همان عشق در نگاه اول در لحظات ابتدایی به وجود آمدن رابطه این هورمون ترشح و در ایجاد دلبستگی و اشتیاق شما به معشوق موثر می باشد.
اکسی توسین: “هورمون عشق” نامیده میشود و در ایجاد صمیمیت، اعتماد و پیوند عاطفی عمیق بین زوجین موثر است.در این حالت زمانی که رابطه ی احساسی شما شگل گرفته و از طریق صمیمیت و اعتماد،پیوند عاطفی شما شکل گرفته است،هرومون عشق یا همان اکسی توسین ترشح خود را آغاز می کند.
سروتونین: این هورمون به تنظیم خلق و خو، ثبات عاطفی و احساس آرامش کمک میکند و در حفظ تعادل و رضایت در زندگی زناشویی نقش دارد.در اوایل رابطه سروتونین به میزان قابل توجهی ترشح می شود و از این طریق باعث خوش برخوردی شخص مقابل شما است و این گونه است شخص مقابل طبق خواسته ها و علایق شما پیش می رود
فنیل اتیلآمین: “هورمون شادی” نامیده میشود و در ایجاد احساس سرخوشی، هیجان و شور و اشتیاق در مراحل اولیه عشق نقش دارد.زمانی که رابطه شکل می گیرد و دو طرف شور و شوقی وصف ناپذیر دارند و از هر طریقی دوست دارند که با همدگیر ملااقات کنند یکی از علل اصلی ترشح همین هورمون فنیل اتیل آمین می باشد.
صمیمیت و گفتگوی صمیمی: برقراری ارتباط عمیق و صمیمی، به اشتراک گذاشتن افکار و احساسات، و گوش دادن فعال به یکدیگر، از مهمترین عوامل افزایش عشق و محبت در زندگی مشترک است.در زمانی که دو شخص وارد زندگی مشترک نشده اند میزان صمیمت و گوش دادن فعالانه شدت و میزان بالایی دارد.
احترام متقابل: ارزش قائل شدن برای شخصیت، نظرات و احساسات یکدیگر، و پرهیز از رفتارهای توهینآمیز و تحقیرآمیز که به جهت کسب رضایت طرف مقابل به صورت ویژ] تری رعایت می شود و در قبل از ازدواج شدت بالایی دارد.
حمایت عاطفی و عملی: همراهی و همدلی در لحظات سخت و شاد زندگی، یاری رساندن در حل مشکلات، و تشویق یکدیگر به دنبال کردن اهداف، حس امنیت و عشق را در افراد افزایش میدهد.حس امنیت و عشق مطرح شده است در اینجا که یکی از پایه های اصلی و مهم تقویت و تداوم رابطه ی افراد در زندگی زناشویی می تواند باشد.
تجارب مشترک(علائق اجتماعی مشترک): گذراندن وقت با یکدیگر، انجام فعالیتهای مشترک، و خلق خاطرات خوش، به تقویت پیوند عاطفی و افزایش عشق در زندگی زناشویی کمک میکند.در زمانی که اشخاص در ابتدای رابطه هستند زمان بیشتری با یکدیگر می گذرانند مانند: به خرید رفتن یا پیاده روی کردن یا رفتن به جاهای دیدنی،البته در صورتی که زوجین آگاه نباشند میزان این عشق و توجه کاهش خواهد یافت.
ابراز محبت و قدردانی: بیان عشق و علاقه به زبان کلامی و غیرکلامی، انجام کارهای کوچک عاشقانه، و قدردانی از تلاشها و فداکاریهای یکدیگر، عشق را در زندگی زناشویی زنده نگه میدارد. در این حالت افراد برای کسب رضایت طرف مقابل به محبت و قدردانی به صورت ویژه تری توجه می کنند.
در این قسمت نیز به علل کاهش عشق در زمانی که وصال صورت گرفت و ازدواج انجام شد در قالب هورمون ها و
بعد از گذشت تقریبا دو سال میزان ترشح هورمون ها بشدت کاهش و گاها عملا ترشح نمی شوند،البته بجز دو هورمون اکسی توسین و سروتونین که در صورتی که زوجین صمیمت و پیوند عاطفی و تعهد بین آن ها پایدار باشد به ترشح خود ادامه خواهند داد.
البته اگر زوجینی که آگاه باشند و توجه کنند در زندگی مشترک زمان می تواند چه آثاری بر کیفیت زندگی مشترک آن ها بگذارد می توانند در تدوام ترشح هورمون هایی که در قبل از ازدواج ترشح می شدند تاثیر گذار باشند و آن هورمون ها به کار خود نیز در زندگی زناشویی ادامه دهند و از این طریق ما یک زندگی با کیفیت تری را داشته باشیم.
کاهش سطح دوپامین و فنیلاتیل آمین: با گذشت زمان و عادی شدن رابطه، سطح این هورمونها که در ایجاد شور و اشتیاق اولیه نقش دارند، کاهش مییابد.
کاهش سطح اکسی توسین: فقدان صمیمیت، گفتگوی صمیمی و تماس فیزیکی میتواند منجر به کاهش ترشح اکسی توسین و تضعیف پیوند عاطفی بین زوجین شود.
افزایش سطح کورتیزول: استرس مزمن، اضطراب و تنشهای زندگی روزمره میتواند منجر به افزایش سطح کورتیزول، “هورمون استرس” شود و به مرور زمان عشق و محبت را در زندگی زناشویی از بین ببرد.
فقدان صمیمیت و گفتگوی صمیمی: دور شدن از یکدیگر، کمبود گفتگوی عمیق و صمیمی، و انزوا در زندگی مشترک، به مرور زمان عشق را کمرنگ میکند.
بیاحترامی و ناسزاگویی: استفاده از الفاظ توهینآمیز، تحقیر کردن یکدیگر، و بیارزش جلوه دادن شخصیت و نظرات طرف مقابل، عشق را از بین میبرد و به جای آن نفرت و کینه را جایگزین میکند.
فقدان حمایت عاطفی و عملی: تنها گذاشتن همسر در سختیها، بیتوجهی به نیازها و احساسات او، و عدم یاری رساندن در حل مشکلات، به مرور زمان عشق را در زندگی زناشویی از بین میبرد.
فقدان تجارب مشترک: دور شدن از یکدیگر به دلیل مشغلههای زیاد، عدم انجام فعالیتهای مشترک، و غرق شدن در دنیای مجازی، به مرور زمان عشق را کمرنگ میکند.
فقدان ابراز محبت و قدردانی: نادیده گرفتن یکدیگر، عدم ابراز عشق و علاقه، و غفلت از قدردانی از تلاشها و فداکاریهای همسر، به مرور زمان عشق را از بین میبرد.
برای تقویت رابطه ی زناشویی در قسمت فروشگاه همین سایت گروه بین المللی ولی زاده دوره ی دانلودی برای شما تهیه و تدوین شده است که می توانید برای دسترسی سریع تر بر روی کلمه ی تقویت رابطه کلیک بفرمایید.
حفظ صمیمیت و گفتگوی صمیمی: هر روز زمانی را برای صحبت صمیمی با یکدیگر اختصاص دهید، به حرفهای یکدیگر با دقت گوش دهید، و احساسات خود را بدون ترس و خجالت به اشتراک بگذارید.مهارت هایی در این زمینه با مشاهده ی دوره های آموزشی زناشویی و وبینارهایی که استاتید مجموعه ی ولی زاده را تشکیل می دهند را شرکت و از فرصت ها برای تقویت رابطه ی خود استفاده کنید.
ارتباط فیزیکی و ابراز محبت: دست در دست هم قدم بزنید، در آغوش یکدیگر بمانید، و با بوسه و نوازش محبت خود را به یکدیگر نشان دهید.
تجربیات جدید و مشترک: با یکدیگر به مسافرت بروید، در فعالیتهای ورزشی و تفریحی مشترک شرکت کنید، و علایق و سرگرمیهای جدیدی را با هم تجربه کنید.
مدیریت استرس و اضطراب: با انجام فعالیتهای آرامشبخش مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق، استرس و اضطراب خود را کنترل کنید.
تغذیه سالم و ورزش: با داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل و انجام فعالیتهای ورزشی منظم به سلامت جسمی و روحی خود و همسرتان کمک کنید.
محبت و قدردانی: به طور مرتب به یکدیگر بگویید که دوستتان دارید، از تلاشها و فداکاریهای یکدیگر قدردانی کنید، و با انجام کارهای کوچک عاشقانه یکدیگر را سورپرایز کنید.